Stel: je wil als Afro-Amerikaanse vrouw in de jaren 50 van de vorige eeuw voor ingenieur studeren. Alleen mag je die opleiding niet volgen door je huidskleur, tenzij je de rechter overtuigt. Hoe doe je dat?
Het is een vraag die ik altijd stel aan de cursisten die mijn opleiding Helder schrijven volgen. De antwoorden zijn altijd dezelfde:
- Omdat ik hiervoor slim genoeg ben
- Omdat ik die opleiding echt wil volgen
- Omdat ik hierdoor beter werk vind en meer geld zal verdienen
Dat ik dit voorbeeld steeds aanhaal is omdat het echt gebeurd is. Hoe ze de rechter overtuigt om haar toe te laten tot die opleiding, daar kan elke schrijver iets van leren.
Mary Winston Jackson was een Afro-Amerikaanse wiskundige en luchtvaarttechnicus bij NASA. Ze begon daar haar carrière als een menselijke computer, volgde technieklessen voor gevorderden en werd in 1958 de eerste vrouwelijke Afro-Amerikaanse ingenieur.
Maar om ingenieur te worden, moest ze dus eerst de rechter overtuigen om haar toe te laten tot de school. Met de legendarische woorden tot gevolg: I can’t change the colour of my skin, so I have no choice but to be the first.
En het vervolg van haar speech is fenomenaal: Your honour, of all the cases you gonna hear today, which one is gonna matter 100 years from now, which one is gonna make you the first.
Zie je wat Mary Winston Jackson doet? Ze zet haar eigen wensen niet centraal, maar die van de rechter.
Dus als je ooit iets verlangt van een ander, zoals zich inschrijven voor je workshop, het liken van je post of je aanbevelen bij een klant, denk dan aan wat die ander dan hierbij te winnen heeft. En schrijf pas dan je tekst.